Bir çocuğun sesi, koca bir dünyanın sessizliğini sarsmaya yeter mi? Kaouther Ben Hania’nın The Voice of Hind Rajab filmi, Gazze’de beş yaşında hayatı yarım bırakılan Hind’in sesi etrafında şekilleniyor. Arabada sıkışmış halde yaptığı son telefon konuşması, yalnızca yardım çığlığı değil; bir halkın varoluş mücadelesinin de yankısı. Film, görüntüden çok sesin taşıdığı ağırlığa yaslanıyor ve seyirciyi rahatsız edici bir gerçeklikle yüzleştiriyor: masumiyetin sesi ile dünyanın suskunluğu arasındaki derin uçurum.Hind’in sesi, filmin sessizliğini deliyor; her kelime, hem bir çocuğun masumiyetini hem de bir toplumun göz ardı edilmiş acısını taşıyor. Telefonun titreşen hattı, ekranın karanlığında yankılanıyor; izleyici, Hind’in korkusunu ve umut kırıntılarını kendi yüreğinde hissediyor. Film, bu sessiz çığlığı, yalnızca bir trajedi olarak değil, aynı zamanda insanlık ve adalet üzerine sarsıcı bir meditasyon olarak sunuyor.Ben Hania, belgesel ile kurmacayı harmanladığı bu dokudramda etik bir hassasiyet ve sinemasal cesareti buluşturuyor. Hind’in sesini merkeze alan yapısı, dramatik etkiyi çoğaltırken aynı zamanda sessizliğin ne kadar öldürücü olabileceğini hatırlatıyor. Venedik Film Festivali’nin ana yarışma bölümünde prömiyer yapan ve Jüri Büyük Ödülü’nü kazanan film, 23 dakika boyunca ayakta alkışla karşılandı.